การศึกษาสภาพการวัดผลและประเมินผลตามสภาพจริง ของครูในสถานศึกษาที่เปิดสอนเฉพาะระดับชั้นมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา จังหวัดพิษณุโลก มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาและเปรียบเทียบสภาพการวัดผลและประเมินผลตามสภาพจริง ของครูในสถานศึกษาที่เปิดสอนเฉพาะระดับชั้นมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาจังหวัดพิษณุโลก จำแนกตามขนาดของโรงเรียน ประสบการร์ทำงานของครู จำนวนรายวิชาที่สอนต่อภาคเรียน จำนวนคาบการสอนต่อสัปดาห์ และจำนวนงานพิเศษ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ครูในสถานศึกษาที่เปิดสอนเฉพาะระดับชั้นมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา จังหวัดพิษณุโลก จำนวน 311 คน โดยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น (Stratified Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยแบบตรวจสอบรายการ (Check List) และแบบมาตรส่วนประมาณค่า (Reting Scale) เก็บรวบรวมข้อมูลทางไปษณีย์ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้คอมพิวเตอร์โปรแกรมสำเร็จรูป สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test F-test และทดสอบรายคู่ โดยวิธีการของเชฟเฟ่ (Scheffe’s Method) ผลการวิจัยพบว่า 1. สภาพการวัดผลและการประเมินผลตามสภาพจริง ของครูในสถานศึกษาที่เปิดสอนเฉพาะระดับชั้นมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา จังหวัดพิษณุโลก ครูที่มีการวัดผลและประเมินตามสภาพจริงครบทุกข้อจำนวนน้อยกว่า ครูที่มีการวัดผลและประเมินผลตามสภาพจริงไม่ครบทุกข้อ โดยผู้ที่ปฏิบัติอยู่ในระดับดีมาก 2. ครูที่สอนในโรงเรียนที่มีขนาดต่างกัน มีสภาพการวัดผลและประเมินผลตามสถาพจริง ไม่แตกต่างกัน 3. ครูที่มีประสบการณ์ในการทำงานต่างกัน มีสภาพการวัดผลและประเมินผลตามสภาพจริง ไม่แตกต่างกัน 4. ครูที่มีจำนวนรายวิชาที่สอนต่อภาคเรียนต่างกัน มีสภาพการวัดผลและประเมินผลตามสภาพจริง ไม่แตกต่างกัน 5. ครูมีจำนวนคาบการสอนต่อสัปดาห์ต่างกัน มีสภาพการวัดผลและประเมินผลตามสภาพจริงไม่แตกต่างกัน