การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาและเปรียบเทียบแรงจูงใจในการเข้าฝึกอบรมสาขาช่างเครื่องกล ของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในจังหวัดพิษณุโลก จำแนกตามเขตพื้นที่การศึกษาขั้นพื้นฐาน อาชีพของผู้ปกครอง รายได้ของผู้ปกครอง การศึกษาของผู้ปกครอง และภูมิลำเนาของนักเรียน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในจังหวัด พิษณุโลก ปีการศึกษา 2553 จำนวน 402 คน โดยการสุ่มตัวอย่างแบบอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นแบบสอบถามวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าสถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐานด้วยการทดสอบค่าเอฟ (F-test) และทดสอบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยเป็นรายคู่โยใช้สูตรของ Scheffe ผลการศึกษาพบว่า ระดับแรงจูงใจในการเข้าฝึกอบรมสาขาช่างเครื่องกล ของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในจังหวัดพิษณุโลก โดยรวมทั้ง 4 ด้าน คือ ด้านการเมือง(นโยบายรัฐบาล) ด้านเศรษฐกิจ ด้านสังคม และด้านเทคโนโลยี จำแกนตามเขตพื้นที่การศึกษาขั้นพื้นฐาน อาชีพผู้ปกครอง รายได้ของผู้ปกครอง การศึกษาของผู้ปกครอง และภูมิลำเนาของนักเรียน พบว่า แรงจูงใจในการเข้าฝึกอบรม สาขาช่างเครื่องกล ของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในจังหวัดพิษณุโลกด้านการเมือง (นโยบายรัฐบาล) จำแนกตามอาชีพของผู้ปกครองนั้นแตกต่างกันระหว่างผู้ปกครองที่มีอาชีพรับราชการ กับอาชีพเป็นพนักงานห้างร้านหรือพนักงานบริษัท อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และด้านเทคโนโลยี ที่จำแนกตามเขตพื้นที่การศึกษาขั้นพื้นฐานนั้นแตกต่างกันระหว่างพื้นที่การศึกษาเขต 1 กับเขต 3 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

application/pdf